Μουσικα βιντεο

Βαριεμαι να γραψω γιατι παιζω basketsim ετσι σας αφηνω μερικα βιντεακια για να περασετε ομορφα, οτι σας απεμεινε απο αυτη την ημερα.

Περαστικα στις αρρωστες

Σπορ νεα

Διαβαστε την αναρτηση για το εμβλημα νουμερο δεκαεφτα στο games-the series

Τσατιλα

Οχι για το τσατ.
Δεν θα γραψω τιποτα για το msn και για οτιδηποτε αλλο απασχολει καποιες και καποιους, οτι να ειναι αυτο.
Τσατιλα απο το τσατισμενος.
Οργισμενος σχεδον.
Λογω βλαβης λενε σε καποια κεντρα του ΟΤΕ στην Κορινθο και αλλου δεν εχουμε δυνατοτητα προσβασης στα τορεντ. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ...
Το επομενο θα ειναι να κοβουν το p2p οποτε χαλανε τα ντισλαμ στο Αννοβερο ή στην Κοπεγχαγη οπου παιζει σημερα ο panathinaikos.
Γαμω την ελληνικη μισο δημοσια - μισο ιδιωτικη επιχειρηση.
Τσατιλα τοση και νευρα γιατι το τελευταιο πραγμα που θελεις οταν γυριζεις να δεις αν κατεβηκε το επεισοδιο νουμερο εφτα απο το journeyman το οποιο οι Αμερικανοι ειδαν χτες, ειναι να μην εχεις τορεντ επειδη στην Κορινθο επαθε ζημια ο ΟΤΕ.
Που να του καουν τα ντισλαμ και τα τσιπακια και οι σκληροι και οι μετασχηματιστες και οι ασυρματες και συρματοπλεγμενες ολες....
Ευχαριστω

Καληνυχτα σας

Garden δευτερολεπτα πριν...

IT IS TIME!

Flash back

Συνήθως γίνεται με αυτό τον τρόπο.

Η κουβέντα ξεκινάει απο μια παλιά ταινία, οπως ας πουμε το Κοράκι, που ειδα χτες για εικοστη φορα. Το παθαινω αυτο με καποιες ταινιες που μου αρεσουν. Το παθαινω σχεδον με ολα τα πραγματα που μου αρεσουν. Φτανω σε σημειο να γνωριζω ολες τις ατακες, ολες τις σκηνες, τις πιο μικρές λεπτομέρειες.
"ενας άνθρωπος έχει μια ιδέα, η ιδέα προσελκύει κι αλλους με ομοιο τροπο σκεψης, εξαπλωνεται και κυριαρχει, η ιδεα εχει γινει κατεστημενο" αυτο ειναι μερος του μακριου μονολογου του κακου της σκοτεινης αυτης ταινιας, οπως τον θυμαμαι. Δειτε τωρα πως δουλευει αυτο στην πραγματικοτητα.
Καποιος λεει μια ιστορια, δικια του - προσωπικη, μιλαει για ενα παλιο του ερωτα, κατι που περασε και αφησε πισω του μονο μια αναμνηση. Εσυ ακους και στην συνεχεια λες κι εσυ μια δικια σου παρομοια εμπειρια.

Συνηθως γινεται με αυτον τον τροπο.

Οταν ολες οι ιστοριες τελειωσουν, οταν εχουν ειπωθει οσα μπορουσαν να ειπωθουν, η συζητηση σταματα. Οι σκεψεις ομως παραμενουν, γινονται κυμα, μια μορφη ενεργειας που ο ανθρωπος δεν ελεγχει και μεγαλωνουν. Συγκεντρωνουν τα στοιχεια και ενω εσυ επιστρεφεις σπιτι σου, για να περασεις μια ησυχη νυχτα, αυτες σε προσπερνουν, φτανουν πρωτες και σε περιμενουν. Μολις χαλαρωσεις αρκετα ωστε να ακουσεις, σου ξαναλενε την ιστορια.

Συνηθως γινεται με αυτον τον τροπο.

Οι αναμνησεις ειναι πιο δυνατες απο την πραγματικοτητα, ειναι η περιληψη ολων των προηγουμενων στιγμων. Ενα συμπαγες, πυκνοπλεγμενο σχεδιο. Δεν εχουν λογικη, γιατι η λογικη περιεχεται σε αυτες, ειναι μερος τους. Δεν εχουν χρονο, γιατι ο χρονος τους εχει παρελθει και επαψε να ειναι σημαντικος. Ειναι ωμες και χωρις συναισθηματισμο, γιατι ολο το συναισθημα εχει ξοδευτει ηδη. Πονανε ομως και πληγωνουν, μπορουν να σου προξενησουν φοβο, γιατι γνωριζουν τις πληγες σου πιο καλα και απο αυτον που τις εχει προξενησει.

Συνηθως γινεται με αυτο τον τροπο.

Τα κυματα ταραζουν το υποσυνειδητο, ξυπνανε το τερας μεσα σου, σου λενε να μετρησεις οσα εχεις χασει, να κανεις το λογαριασμο αλλη μια φορα. Ενα οχι - για καθε ενα γιατι, ενα και εγω - σε καθε ενα σ'αγαπω, μια φωνη- για καθε ενα δακρυ. Μετρησε τα ολα, βρες τι σου λειπει περισσοτερο.

Συνηθως γινεται με αυτο τον τροπο.

Το τελος της ημερας θα φερει ισως ενα ποιημα, θα φερει μια γιορτη απο αλκοολ, μια ταση εκδικησης και μια επισκεψη στην κασελα με τα παλια βιβλια. Θα φερει ομως και μια θλιψη που δεν μπορει να μετρηθει, θα φτιαξει μια εικονα της στον λευκο τοιχο και θα γραψει μια αναρτηση που θα τελειωνει με αυτο τον τροπο.

Αρμενίζοντας στους ορυζώνες της Κόλασης (ποιητική συλλογή)

Οι ορυζώνες της Κόλασης…

(Μέρος ΄Β)

 

Φωνές χαράς, τα αυτιά σου γδέρνουν

Οίνων χοροί, με θύμησες σε ταξιδεύουν

Όσα έκανες θυμάσαι,

Τις ώρες που φοβάσαι,

Τα γιορτινά τραπέζια, που γέρνουν –

 

Την ξένη σάρκα, που μοιάζει κοντινή

Τη στιγμή, που σε πλησιάζει, φιλική

Δεν είναι εκείνη… ονειρεύεσαι,

Άγνωστα είναι τα χείλη, που γεύεσαι,

Σε νέα πόλη, σε καινούρια γιορτή

 

Του χτες ήχοι, τους θρόνους σου λειώνουν

Του πριν αποχρώσεις, κάθε ατάκα στοιχειώνουν

Ότι με πονηριά γίνεται,

Στο χάος γκρεμίζεται,

Όπως όσοι κάνουν, πως επιβιώνουν

 

Όταν φωνές χαράς κτίζουν θριάμβου εικόνες

Κάτι εφιάλτες δεν υπακούουν σε κανόνες

Θάβουν της αγάπης τα τρίματα,

Πίσω από ειρωνείας πρίσματα,

Κάθε τρίτη νύχτα…

Στης Κόλασης τους ορυζώνες.

 

 

©AggelosTsanatelis(2002)

 

 

 

 

 

 

Συμπτωσεις

Δούλευα ένα ποιηματάκι που σκεφτόμουνα να ανεβάσω, όταν με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, πήρα μια παράκληση για να δημοσιευτεί σε ένα άλλο μπλοκ μια ανάρτησή, που είχα γράψει πριν αρκετές ημέρες και είχε δεχτεί αρκετά έντονες κριτικές... καλές και κακές.
Ξαφνιαστηκα ευχάριστα και δέχτηκα, περισσότερο γιατι ειναι ευχάριστο να βλέπεις να χρησιμοποιούνται ελεύθερα μετα απο τοσα χρονια μυστικές φράσεις και τίτλοι απο μαγικά βιβλία, που καποτε δημιουργούσαν φόβο στον κόσμο. Δεν αβαντζάρω το σατανισμό, μπορούν να ηρεμήσουν οι θρησκόληπτοι, δεν θέλω καν να κάνω ανάρτηση, είναι απλά μια ανακοίνωση αυτό εδώ-
Τίποτε περισσότερο..

illic est quispiam occultus.


Και θα το βρω αργά ή γρήγορα