Σκεφτομουνα να κανω μια εντυπωσιακη επαναφορα στους ιστοτοπους.
Μεσα απο την γενικοτερα περιεργη διαθεση που με τρυγιριζει καθε Σεπτεμβριο, αυτη την χαρμολυπη... το θελεις και αλλο αλλά γουσταρεις και επιστροφη. Η δουλεια δεν με αφησε, εξελιξεις, ανακαταταξεις, επεκτασεις, νεα κτιρια και καινουριες προεκτασεις των παλιοτερων.
Κοσμογονια ή οπως το λεμε στο στενο οικογενειακο μας κυκλο, φαση δευτερη.
Ο χρονος ξοδευτηκε ελπιζω δημιουργικα, το ιστολογιο μαζι με μια ντουζινα αλλα πραγματα πηγαν πισω, ομως καλυτερα να αφησω τις διαφημιστικες εταιρειες να σας μιλησουν για αυτα, ειναι η δουλεια τους και πιστευω οτι θα την κανουν οσο καλυτερα γινεται.
Εδω ειναι ενα διαφορετικο μερος μακρια απο ολα αυτα, αν και μερικες φορες ολα ζυμωνονται σε ενα.
Χαρμολυπη...
Μου ηρθε το κομματι ακριβως την στιγμη που ακουμπησα το πληκτρο. Μου αρεσει, παντοτε μου αρεσε, ομως με στεναχωρει ταυτοχρονα. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι, το καλοκαιρι εφυγε και πηρε μαζι του, ταξιδια - διακοπες- παλιους φιλους, που βλεπεις μοναχα τοτε. Φιλους οχι συνεργατες. Εχει μετρησει κανεις ποσους καλους συνεργατες εχει στη δουλεια του; Θα μου πεις εξαρταται απο την δουλεια - ναι οσο και οχι. Πολλους... τοσους που πολλες φορες τους ξεχνας για λιγο, πριν σου τους θυμισουν.
Οχι ομως τους παλιους φιλους. Αυτους δεν τους ξεχνας και ας τους βλεπεις μια φορα καθε καλοκαιρι. Η γευση τους μενει-
Χαρμολυπη...
Ανεγγιχτη απο το χρονο.
Σταθερη και μοναδικη...
οπως η αγαπη,
και το κρασι του καλοκαιριου.
Ο Αγγελος επεστρεψε στην προσωρινη του βαση. Καλο χειμωνα σε ολους, συνεργατες και φιλους.
Μεσα απο την γενικοτερα περιεργη διαθεση που με τρυγιριζει καθε Σεπτεμβριο, αυτη την χαρμολυπη... το θελεις και αλλο αλλά γουσταρεις και επιστροφη. Η δουλεια δεν με αφησε, εξελιξεις, ανακαταταξεις, επεκτασεις, νεα κτιρια και καινουριες προεκτασεις των παλιοτερων.
Κοσμογονια ή οπως το λεμε στο στενο οικογενειακο μας κυκλο, φαση δευτερη.
Ο χρονος ξοδευτηκε ελπιζω δημιουργικα, το ιστολογιο μαζι με μια ντουζινα αλλα πραγματα πηγαν πισω, ομως καλυτερα να αφησω τις διαφημιστικες εταιρειες να σας μιλησουν για αυτα, ειναι η δουλεια τους και πιστευω οτι θα την κανουν οσο καλυτερα γινεται.
Εδω ειναι ενα διαφορετικο μερος μακρια απο ολα αυτα, αν και μερικες φορες ολα ζυμωνονται σε ενα.
Χαρμολυπη...
Μου ηρθε το κομματι ακριβως την στιγμη που ακουμπησα το πληκτρο. Μου αρεσει, παντοτε μου αρεσε, ομως με στεναχωρει ταυτοχρονα. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι, το καλοκαιρι εφυγε και πηρε μαζι του, ταξιδια - διακοπες- παλιους φιλους, που βλεπεις μοναχα τοτε. Φιλους οχι συνεργατες. Εχει μετρησει κανεις ποσους καλους συνεργατες εχει στη δουλεια του; Θα μου πεις εξαρταται απο την δουλεια - ναι οσο και οχι. Πολλους... τοσους που πολλες φορες τους ξεχνας για λιγο, πριν σου τους θυμισουν.
Οχι ομως τους παλιους φιλους. Αυτους δεν τους ξεχνας και ας τους βλεπεις μια φορα καθε καλοκαιρι. Η γευση τους μενει-
Χαρμολυπη...
Ανεγγιχτη απο το χρονο.
Σταθερη και μοναδικη...
οπως η αγαπη,
και το κρασι του καλοκαιριου.
Ο Αγγελος επεστρεψε στην προσωρινη του βαση. Καλο χειμωνα σε ολους, συνεργατες και φιλους.
No comments:
Post a Comment