Saturday, April 26, 2008

Το βιβλίο των Διαδρομών (Τα μαυρα πεπλα - Προλογος)


"Η αίσθηση... ειναι το θαύμα της έρευνας σου.
Ζωή... η εχεμύθεια και ο Θάνατος...
Ω, ο θάνατος, ειναι η απάντηση σε ολα."


Έτσι ξεκίναγε στην εισαγωγή του, ενα μυθιστόρημα, που τελείωσα το 2002 περίπου, δεν εχει σημασια το θεμα του, το παραπάνω τρίστιχο ειναι δανεισμενο απο ενα μυστικο κειμενο, που ειχε συνεπάρει εκεινα τα χρονια, ενα εξαιρετικό κύκλο ανθρώπων, που συναναστρεφόμουν.
Θα παραθεσω εδω, σπαζοντας την μυστικοτητα, που με διακατειχε παντοτε σε αυτα τα θεματα, ενα κομματι που μια αγαπητη μου φιλη, που δυστυχως οπως εμαθα δεν ειναι πλεον μαζι μας, ειχε λατρεψει, χωρις ποτέ της να το ακουσει ολοκληρο.
Αυτο ειναι ολοκληρη η τριτη παραγραφος, σε διευρυμενη μεταφραση απο τα αρχαια βρετανικα, του κειμενου, που οι γνωστικοι ονομαζουν απλα, το Βιβλίο των Διαδρομών...


" Η ψυχη ειναι μια φυλακη.
Φυλασσει τις μνημες και θυμαται(sic) ολα οσα δεν πρεπει να λησμονηθουν.
Εχει ενεργεια (ως δυναμη), που δεν τελειώνει, που μπορει να παραμενει αδρανης για πολυ καιρο και υστερα να ενεργοποιηθει ξανα.
Η ενεργεια μπορει να προφυλαχτει, η ψυχη μπορει να θυμηθει και υστερα να επιστρεψει.
Οπως ο 'υπηρετης των κοκαλων' ετσι και οποιος καταφερει να κρυψει την ψυχη του, καπου οπου θα ειναι ασφαλης, θα εχει την δυναμη, να πραξει ολα αυτα.
Να φυλαξει, να θυμηθει... να επιστρεψει. "


Καλο ταξιδι Persianna.





(δεν ξεχνω, επειδη επιλεγω να θυμαμαι -
βλεπω, επειδη ακουω -
νικω, επειδη περιμενω. )






A.

Monday, April 21, 2008

Η απόλυτη γκόμενα

Το μικρό αγόρι άκουσε για πρώτη φορά την λέξη, γυρω στα εφτα, ισως και νωριτερα και δεν καταλαβε τιποτα. Ισως νομισε πως ηταν κατι ακομη απο τον κοσμο των μεγαλων και παραξενων τυπων, που κυκλοφορουσαν γυρω του, μιλωντας περιεργα και κανονταςακαταλαβιστικα πραγματα.

Καποια χρονια αργοτερα την ακουσε ξανα, απο καποιον φιλο του, που αν ειναι τυχερο θα τον εχει ακομη για παρεα, στο σχολειο. Μια συμμαθητρια, μια Δασκαλα (οχι του σεξ, αυτο ειναιακομη μια αγνωστη λεξη γι' αυτον), μια γειτονισσα, η αδερφη του φιλου που λεγαμε, προσθεστε εδω οσα παραδειγματα θελετε.
Η γκομενα μεγαλωσε και σταμάτησε να του αρεσει, το αγορι αρχισε να βγαζει γουστα.Υστερα μια μερα που δεν θα προμήνυε τιποτα θα αλλαζε τα παντα. Οταν το αγορι κανει για πρωτη φορα σεξ, ολος ο κοσμος γυρω του αλλαζει. Αρχιζει να αντιλαμβανεται τα πραγματα διαφορετικα.

Η γκομενα πλεον δεν θα ειναι μια αγνωστη λεξη.

Καπου εκει θα αρχισει να σοβαρευει το πραγμα. Τα κοριτσια που δεν ειχαν και τοση πλακα πριν, που δεν τα ηθελε για παρεα, αρχιζουν και του τρωνε τον χρονο του. Το χρονο για παιχνιδι, για κουβεντα και την γλυκια μαλακια που βγαζουν μεταξυ τους τα αγορια. Τα κοριτσια εχουν πιο ωραια ματια, περισσοτερη χαρη, εχουν μυστικα μεταξυ τους, σε εκνευριζουν οταν σε κοιταζουν και γελανε πονηρα, περιεργα σωματα, τοοοσο ενδιαφεροντα.

Γουστα...

Απειρα ειναι και εχω προσωπικα ακουσει τοσα πολλα και διαφορετικα, τοσους τροπους για να μου πουν οι φιλοι μου πως αυτη ειναι περισσοτερο ωραια απο την αλλη. Τα αγορια ειναι περιγραφικα, λενε τα ιδια πραγματα με ενα σωρο τροπους, μπερδευονται και χανουν τα λογια τους, κανουν απιστευτες χαζομαρες για συγκινησουν το απεναντι φυλο.

Η πρωτη σου εμπειρια δεν θα καθορισει την υπολοιπη σου συμπεριφορα, οχι παντα, υπαρχει ομως κατι που θα το κανει.

Ο ερωτας.

Οταν το αγορι ερωτευτει για πρωτη φορα, θα πεσει σε ενα βαθυ πηγαδι ευτυχιας , απο το οποιο δεν θα θελησει να βγει ποτε.

Εκτος εαν...

Υπαρχει παντοτε ενα εαν, μια μικρη ραγαδα σε ολο αυτο/ σε ολα
Πισω στα γουστα ομως...
Το πρωτο προβλημα στον ονειροκοσμο του αγοριου, ερχεται απο εναν κολλητο του. Θυμαμαι τι μου ειχε πει ακομη, που το ειχε ακουσει; Δεν το εμαθα ποτέ. Οι ξανθιες, μου ειχε πει, ειναι οι πιο ωραιες γυναικες. Οι ξανθιες, σκεφτηκα και εγω, τι λες βρε παιδι μου; Δυνατη αποψη, με βαρυτητα στα αυτια μου.
καπως ετσι το προβλημα αρχιζει να μεγαλωνει.

Γουστα μερος τριτον λοιπον.

κοριτσι, ερωτας, ξανθιες...
τα εξωτερικα χαρακτηριστικα, ειναι αλλο ενα τεραστιο επιπεδο συζητησης και προβληματισμου. Απο αυτες τις κουβεντες, που θα κρατησουν σε ολο σχεδον το σχολειο, το γυμνασιο και το λυκειο, το αγορι θα μαθει ενα - ενα τα χαρακτηριστικα μια γυναικας. Το στηθος και τα ποδια, το χαμογελο και το ντυσιμο, το περπατημα και η φωνη, να συνεχισω;

Οχι, τα ξερετε ολοι φανταζομαι...

Θυμαμαι πως καθε φορα που ακουγα κατι, μεσα στο μυαλο μου κλειδωνε και ενα καινουριο στοιχειο. Λιγο πριν φυγω για το πανεπιστημιο, ο Μαριος μου ειχε κανει μια ακομη ερωτηση, ποια θα ηταν η τελεια περιπτωση γκομενας; Η πιο σημαντικη, αυτη που θα αξιζε κανείς να σταματησει. Ειναι φοβερος τυπος ο Μαριος, ευθυγραμμος και ειλικρινης, τις περισσοτερες φορες, κατασταλαγμενος ομως; Οχι δεν ηταν, τωρα ειναι. Ηταν εκεινη την βραδια, που του ειχα μιλησει για το σχεδιο, που ειχε σχηματιστει στο μυαλο μου. Νομιζω οτι οι περισσοτεροι, το ειχαν και ισως το εχουν σαν μπουσουλα, αυτο το σχεδιο.

Η απολυτη γκομενα, στην αρχη ειναι μια θολη ζωγραφια, ενα μισοτελειωμενος πινακας, μια παρωδια ανθρωπου, δεν εχει φωνη, δεν εχει ματια, δεν εχει σταθερο χρωμα μαλλιων, δεν εχει ψυχη ή χαρακτηρα. Ειναι ομως εκει, στο πισω μερος του μυαλου μας, μια ησυχη παρουσια...

Ο Μαριος με ειχε κοιταξει οπως κοιταζουμε εναν επικυνδυνο ψυχοπαθη, δεν ηξερε αν θα επρεπε να συμφωνησει ή να φωναξει καποιον γιατρο. Δεν εκανε τιποτε απο τα δυο... εφυγε οπως εφυγα και εγω και δεν τον ξαναειδα για τουλαχιστον εξι χρονια.
Το αγορι στο πανεπιστημιο, αν ευτυχησει να παει, θα γνωρισει τα υπολοιπα. Θα μαζεψει σιγα - σιγα τα κομματια. Θα ερωτευθει ξανα, θα αγαπησει ή και θα αγαπηθει, θα χωρισει, θα θυμωσει με τις γυναικες, θα τις ερωτευθει ξανα και θα τις μισησει, θα εμπιστευτει και θα τον εμπιστευτουν, μια ή και περισσοτερες φορες. Ολοι σχεδον θα περασουν απο αυτο το σταδιο. Ταυτοχρονα το παζλ θα συμπληρωνεται, τα ματια, τα μαλλια, το προσωπο και η φωνη. Τελευταιος ο χαρακτηρας ή πρωτος.
Βλεπετε στο πανεπιστημιο, οι συζητησεις θα αλλαξουν λιγακι ποιοτητα, ομως ξανα θα ειναι γυρω απο αυτες, τις γκομενες. Το εξω, το μεσα, η βραδια, το τραπεζι, η πιστα, το μπαρακι, τα μωρα, οι θεες, τα μοντελα και τα μπαζα, οι μαστορισες και οι παρθενες, οι τρελλες και οι μυστηριες, οι βηφαντζουδες (τεφαντζουδες), η φιλοσοφικη, το πολυτεχνειο (που δεν λεει), η Ιατρικη (βιτσιοζες), η Νομικη που ειναι και η επιστημη μου, δεν θα πω τιποτε κοριτσια, αν δεν πειτε και εσεις ομως, η λογοθεραπεια. Καθε σχολη και ενα διαφορετικο στυλ, μια αλλη πλευρα της Σεληνης. Ολα τα παραπανω ειναι γυρω απο αυτες, οποιος προσπαθησει να πει οτι δεν τα εκανε, ειναι χαζος και σιγουρα οχι πιστευτος.

Οι περισσοτεροι θα καταλαβουν γρηγορα πως η απολυτη γκομενα που εχουν στο μυαλο τους, δεν θα εμφανιστει ποτέ μπροστα τους. Αν ειναι εξυπνοι, θα διαλεξουν εκουσια ή ακουσια και εδω εγω γερνω προς το ακουσιο, μια κοπελα που να συγκεντρωνει καποια απο αυτα τα χαρακτηριστικα. Μολις η γκομενα γινει κοπελα, αισθημα, γυναικα μου, το κοριτσι, η απολυτη γκομενα θα κρυφτει στο υποσυνειδητο του. Θα αποτραβηχτει...

Αν το αγορι επιμεινει ή εαν πιστευει πως ειναι περισσοτερο εξυπνο απο ολα τα υπολοιπα, το κυνηγι θα συνεχιστει. Θυμαμαι καποιους φιλους, να πηγαινουν απο μια καλη σχεση, σε μια αθλια, κυνηγωντας το δικο τους ονειρο. Να συνεχιζουν την προσπαθεια, ενα ακομη χαρακτηριστικο, μια ακομη λεπτομερεια. Καποιοι απο αυτους το παλευουν ακομη και καλα κανουν ισως.
Δεν υπαρχει καποιος δρομος σε αυτη την ιστορια.
Υπαρχει ομως ακομη μια κατηγορια.

Μια ακομη περιπτωση.

Να κοιταξεις διπλα απο ενα βαρετο γνωστο σου ενα βραδακι και να δεις ενα τελειο ζευγαρι ματια, ενα υπεροχο χαμογελο, το σωστο προσωπο... την σωστη φωνη, να τα δεις ολα. Η εκφραση δεν βγηκε για πλακα, ασχετο αν χρησιμοποιειται κατα κορον και εχει χασει τη βαρυτητα της.
Αν η απολυτη γκομενα του μυαλου σου εμφανιστει μπροστα σου, αν παρει σαρκα και οστα, εαν ζωντανεψει και αποκτησει ονομα και επωνυμο, οπως συνηθιζω να λεω, τοτε πρεπει να διαλεξεις.
Η απολυτη γκομενα του μυαλου σου δεν ειναι σιγουρο, οτι θα ασχοληθει μαζι σου, στο δικο της μυαλο μπορει να υπαρχει κατι διαφορετικο, αυτο πρεπει να το καταλαβεις γρηγορα. Η απολυτη γκομενα, δεν ειναι σιγουρο οτι θα ειναι ενα καλο κοριτσι και η σωστη απαντηση εδω δεν ειναι το οτι δεν μου αρεσουν τα καλα κοριτσια/ αυτο ειναι η λαθος απαντηση.
Η απολυτη γκομενα, ειναι ενα συμπαγες συνολο ολων των επιθυμιων σου, εχω συναντησει τεσσερις τετοιες περιπτωσεις στην ζωη μου. Τρεις γνωστων και οχι παντοτε φιλων και μια δικη μου. Καμια περιπτωση απο ολες αυτες που σας ειπα και ειμαι βεβαιος οτι ποσοστο ειναι πολυ μεγαλυτερο, δεν πηγε οπως κανεις θα περιμενε.
Αυτο το συμπαγες συνολο επιθυμιων λοιπον, που το πιθανοτερο ειναι πως θα σε τραβηξει σαν μαγνητης απο την πρωτη στιγμη, δεν ειναι σιγουρο πως θα αποτελεσει το αλλο σου μισο.
Η απολυτη γκομενα, δεν θα σε ακολουθησει σπιτι το επομενο βραδυ/ μην την περιμενεις, μην την ακουσεις, μην προσπαθησεις να την κερδισεις.

Πρεπει να διαλεξεις.

Να ρισκαρεις.

Η απολυτη γκομενα δεν θα σε ακουσει, δεν θα σε προσεξει, δεν θα της εισαι σημαντικος, δεν θα μπορεσει ποτέ να κανει ολα οσα εχεις στο μυαλο σου γι' αυτη γιατι πολυ απλα δεν τα γνωριζει.

Πρεπει να διαλεξεις.

Αν θα υποχωρησεις/ φυγεις.

Δεν υπαρχει καποιος συγκεκριμενος δρομος σε αυτη την περιπτωση. Γνωριζω μια πλευρα τις ιστοριας, αντε ξερω τεσσερις οπως σας ειπα. Ο ενας καταστραφηκε γιατι δεν μπορεσε ποτε να την πλησιασει. Ο δευτερος εκανε μια σχεση που τελειωσε με φονο και τραγωδια. Ο τριτος προσπαθησε τοσο πολυ να την βαλει στο καλουπι που ειχε στο μυαλο του, εφτιαξε ενα τερας που στο τελος δεν ηθελε ουτε να το βλεπει και ο τεταρτος ειναι ακομη καπου εκει εξω, γυριζει ψαχνοντας μια φωτοκοπια, αυτου που ειχε και εχασε.

Η τελευταια ειναι και η πιο συχνη περιπτωση νομιζω.

Η απολυτη γκομενα δεν ειναι κακια, ουτε ο διαβολος μεταμορφωμενος, μπορει να ειναι μια πολυ καλη κοπελα απο σπιτι με γαλλικα και πιανο, μπορει να ειναι φτωχη ή και πλουσια, μπορει να ειναι ερωμενη, μανα, φιλη, ξανθια ή και μελαχρινη. Μπορει να ειναι η Λιλιθ, η γυναικα, που ξελογιασε τον εωσφορο, μια μαγισσα ή μια αγία.
Μπορει να σε ερωτευτει, ομως δεν θα πρεπει να την αγαπησεις.

Βλεπετε το μυστικο για το αγορι που δεν ηξερε τιποτε και στο τελος θα μαθει τοσα πολλα αν την ανακαλυψει να τον περιμενει καπου γελωντας σαρδονια, ειναι πως η απολυτη γκομενα αν σε χασει, δεν χανει τιποτε, αν ομως την χασεις, τοτε αδερφακι μου χανεις τα παντα.

Cut Here απο Cure και πολυ ποτο, ξενυχτι και οχι πολυ ορεξη για συζητησεις.
Αν εισαι τυχερος θα την ξεπερασεις, αν εισαι τυχερος θα ζησεις και μετα απο αυτη.
Αν εισαι κατι περισσοτερο, αν επιλεξεις να το προσπαθησεις και τα καταφερεις τοτε...
θα εισαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος του κοσμου.

Υπαρχει ομως ακομη μια διαδρομη.

Αυτη θα την κρατησω για μενα, οι περισσοτεροι που εχω γνωρισει, ουτως ή αλλως κιοτεψαν μπροστα της, φοβηθηκαν, επαιξαν και εχασαν. Δεν χρειαζονται συμβουλες περισσοτερες, απο αυτες, οσο για τους υπολοιπους τους ευχομαι να κερδισουν σε ολα τα υπολοιπα πραγματα στην ζωη τους.
Ας αφησουν την απολυτη γκομενα κλειδωμενη στο ντουλαπι, μια αγνωστη λεξη, που ακουσαν και δεν την καταλαβαν μικροι.

Ειναι καλυτερα ετσι...

Ολα τα ζωντανα πραγματα εχουν τρωτα σημεια.
Μικρες ραγαδες στην πανοπλια τους.
Αν κλεισεις τα ματια σου, θα δεις μπροστα σου την σωστη διαδρομη.

Η απολυτη γκομενα ειναι ανθρωπος.

Ζει... και ερωτευεται

Μεγαλωνει... και στεναχωριεται

Πεθαινει... και χανει

Την επομενη φορα θα σας μιλησω επιτελους για μαυρα πεμπλα.
Πρωτα ομως θελω να κανω κατι αλλο, δικο μου, εξισου σημαντικο.
Ο αερας σημερα μου εφερε λογια που μυριζαν θαλασσα.

'exitus acta probat'




στο επανιδειν...


Angelo.

Welcome Back to the Jungle:

Celtics Host Hawks in Game 1 at Garden

Playoff Run Starts Tonight

The plans were laid out in Rome.

Eighty-two games later, the journey begins tonight at TD Banknorth Garden as the heavily-favored Boston Celtics, 16-time World Champions and prohibitive favorites to take home a 17th World Championship, are featured as the main event of an already impressive slate of opening weekend NBA Playoffs tilts.


Ps.

Ειχα σκοπο να σηκωσω μια αναρτηση για την απολυτη γκομενα, ομως λογω ανωτερας βιας, δεν θα το κανω. Θα συμβει μεσα στις επομενες μερες, μαζι με την πολυναμενομενη αναρτηση για τα μαυρα πεμπλα. Λιγο το Hi5, λιγο ο καλος καιρος αλλα περισσοτερο εξαιτιας του παραπανω εξαιρετικα σημαντικου γεγονοτος, ολα αυτα πανε λιγο πιο πισω. Το κτιριο θα ζωντανεψει ξανα, το παρκε θα τριξει ετοιμο να διαλυθει, ομως θα αντεξει, οπως πρεπει να αντεξει και η ομαδα. Ξεκινα αποψε...

Ο δρομος για το μπανερ νουμερο δεκαεφτα.


Καλο ταξιδι Βοστωνη.




Thursday, April 17, 2008

Τα ποτά (πρόλογος)

Κατα βαση δεν πινω.
Τελευταια δηλαδη.
Παλιοτερα το εκανα, υστερα εμπλεξα με τη δουλεια, σοβαρεψα... αρκετα.
Με το που μπηκε το 2008, αρχισα να γυριζω παλι σα σβουρα. Ξαναβρηκα τα ξενυχτια μου και για να πω την αληθεια - μου αρεσε.
Το ποτο ειναι σαν τους παλιους φιλους/ ενα παλιο σφηνακι, θα σου φερει την ιδια γλυκια ζαλαδα, που σου εφερνε παντα.
Κατα βαση δεν πινω.
Δεν με πιανει το ποτο.
Μπορει να το ξεχασω για πολυ καιρο.
Αλλα ο κοσμος μου ταιριαζει, τον ξερω και τον εμπιστευομαι γιατι ειναι ειλικρινης. Μια μεθυσμενη ματιά, ειναι μια ματιά γεματη αληθεια.
Αυτο ειναι ενας κοσμος ψεμματος. Ψευτικος...
Ειπαμε κατα βαση, δεν πινω.
Αν χρειαστει ομως μπορω να πω και μερικες αληθειες.
Την αλλη φορα
στην επομενη γυρα.

Email the Author

author.angelo@gmail.com

Donate here

Servant of the Princess Reviews

Servant of the Princess

Scarred Reviews

Scarred

Παιρνω παρουσιες